Masao Taniguchi – zabójca Devastatorów Waldrona

Midway

27 maja 1942 cztery lotniskowce z Kidō Butai (Akagi, Kaga, Soryū i Hiryū) wyruszyły ku swemu przeznaczeniu. Miały one wziąć udział w inwazji na amerykańską wyspę Midway. Dwa inne (Jun’yō i Ryūjō) miały dokonać dywersji na Aleutach. Pierwsza wymiana ciosów między stronami nastąpiła już 3 czerwca 1942, kiedy to Amerykanie wykryli flotę inwazyjną i zakładając błędnie, że to Kidō Butai wysłali przeciw niej B-17 z Midway. Jednak właściwa bitwa zaczęła się na drugi dzień. Najpierw samoloty z Kidō Butai wystartowały, aby zaatakować bazę w Midway, a zaraz potem do ataku na japońskie lotniskowce wystartowały samoloty stacjonujące na wyspie. Było to 8 TBF-1 Avengerów z wydzielonej sekcji VT-8, 16 SBD Dauntlessów i 11 SB2U-3 Vindicatorów Marines z VMSB-241, cztery B-26 Maraudery z 18 RS i 69 BS, oraz 15 B-17 Flying Fortress z 31, 72 i 431 BS. Mało doświadczeni piloci nie zdołali zadać żadnych szkód japońskim lotniskowcom. Bombardowanie z dużej wysokości Latającymi Fortecami szybko manewrujących okrętów okazało się w ogóle bezskuteczne. Zajadłość ataków skłoniła jednak admirała Nagumo do tego, aby jeszcze raz uderzyć na Midway, zamiast szykować samoloty do starcia z amerykańskimi lotniskowcami.

Tymczasem o 7:00 admirał Fletcher zaczął wysyłać w powietrze samoloty z USS Hornet i USS Enterprise. Pamiętni doświadczeń z Bitwy na Morzu Koralowym, gdzie nie stracili żadnego Devastatora, a najbardziej ucierpiały Dauntlessy, tym razem Amerykanie całą skromną eskortę F4F-4 Wildcatów uplasowali wysoko, nad Dauntlessami. Devastatory miały lecieć dużo niżej bez bezpośredniej eskorty i licząc jedynie na to, że wytrzymają ewentualny atak do chwili, gdy wysoko z góry spłyną do nich jakieś własne myśliwce. W przypadku wyprawy Air Group 8 z USS Hornet sytuacja skomplikowała się jeszcze bardziej. Dowodzący grupą Stanhope C. Ring poprowadził swoją formację “w pole” kierując się dokładnie w miejsce, w którym wykryto japońskie lotniskowce parę godzin wcześniej. Jedynie dowódca torpedowej eskadry VT-8, słynny pół Irokez John C. Waldron zdawał sobie sprawę, że wrogiej floty na pewno już tam nie ma i trafnie oceniając kierunek o 8:25 odbił w bok. Ring z Dauntlessami z VB-8 i VS-8, oraz z Wildcatami z VF-8 uparcie kontynuował lot do nikąd. Skutek był taki, że Waldron jako jedyny dotarł do Kidō Butai i to pierwszy, przed samolotami z USS Enterprise. Ale musiał atakować sam, nie mając żadnej osłony myśliwskiej. Zresztą “umiejętnie” prowadzone przez Ringa Wildcaty z VF-8 tak długo miotały się z Dauntlessami w poszukiwaniu wroga, że wszystkim zabrakło paliwa w drodze powrotnej i musiały wodować.

O 9:18 piętnaście TBD-1 Waldrona zostało dostrzeżonych przez Japończyków. Zbliżały się do Kidō Butai od czoła na niskiej wysokości. Krążowniki Tone i Chikuma uruchomiły generatory zasłony dymnej, a cała flota zwiększyła prędkość i została objęta procedurami alarmu przeciwlotniczego. Lotniskowce zaczęły skręcać w lewo, aby obrócić się rufą do atakujących samolotów. Z hangarów zaczęto podnosić windami myśliwce. Ale jak zwykle w powietrzu znajdowały się już patrolujące nad flotą klucze Zer. Jeden z dowódców kluczy – Zenji Ono – lądował właśnie po zakończeniu piątej zmiany patrolu na pokładzie Akagi, by zatankować, ale jego dwaj skrzydłowi dalej krążyli nad lotniskowcem. Szósta zmiana była już powietrzu. Składała się z dwóch par, a dowodził nią nasz Masao Taniguchi. Oprócz nich do dyspozycji było 9 patrolujących Zer z Kaga. Do tego można było doliczyć trzy Zera z Sōryū i trzy Zera z Hiryū. Łącznie ku Devastatorom rzuciło się 21 Zer, a dalsze dziewięć zbierało się do startu z Akagi i Hiryū. Jako pierwsze do celu dotarły klucze Maso Iizuki z Kaga, Akiry Yamamoto z Kaga i Masao Taniguchiego z Akagi. I to ci piloci wykonali egzekucję na VT-8 zestrzeliwując wszystkie TBD-1. Ocalał tylko jeden lotnik – podporucznik George Gay. Masao Taniguchi zgłosił zestrzelenie trzech Devastatorów.

Poświęcenie eskadry Waldrona nie poszło jednak na marne. Skupieni na Devastatorach z VT-8 Japończycy nie dostrzegli w porę nadciągających wysoko Dauntlessów z USS Enterprise. W dodatku na scenie pojawiła się kolejna nisko lecąca eskadra Devastatorów VT-6 z Enterprise, która przyciągnęła uwagę pilotów Zer. Dzięki temu Dauntlessy z VB-6 i VS-6 mogły nie niepokojone wybrać swoje cele i w morderczym nurkowaniu zatopiły trzy lotniskowce Kidō Butai: Sōryū, Kaga i Akagi. Jeszcze przed chwilą triumfujący piloci Zer stali się bezdomni. W większości przypadków wodowali swoimi samolotami przy innych okrętach.  Ostatni ocalały japoński lotniskowiec Hiryū próbował jeszcze walczyć i jego samoloty śmiertelnie ugodziły USS Yorktown. Jednak i Hiryū został zatopiony później przez Dauntlessy. Bitwa o Midway  zakończyła się.